Safari
Door: Gaby
Blijf op de hoogte en volg Gaby & Hiske
15 Juli 2011 | Canada, Jasper
Na een lange (saaie) dagtocht komen we in het “plaatsje” Watson Lake, de laatste stop in Yukon.
Het enige interessante aan deze plaats (en waarom deze plaats beroemd is over de hele wereld) is dat hier ongeveer 66.000 nummerborden, plaatsnaamborden en aanverwanten van over de hele wereld terug te vinden zijn verzameld in een zogenaamd signpost-forest. Dit is ooit begonnen met een soldaat die bezig was met het aanleggen van de Alaska Highway en heimwee kreeg naar huis, hij spijkerde daarom een bord met de richting en afstand van zijn woonplaats op een paal en daarop volgden velen zijn voorbeeld. Er zijn zelfs Nederlandse plaatsna men te vinden, zoals Den Haag en Apeldoorn. Helaas ontbreken de plaatsnamen Amsterdam en IJsselstein, dus mocht iemand nog die kant opgaan ;-). De volgende dag reden we British Colombia in en vreemd genoeg veranderde het landschap daarmee volledig. Afgezien van het landschap (dat leek op (midden)Frankrijk) leek het wel of we door een safaripark reden, bizons staken in kuddes de weg over, beren zaten vlak langs de weg te eten en zagen er eigenlijk best aaibaar uit. Onderweg zijn we gestopt bij de Liard Hot springs, deze natuurlijk verwarmde bronnen zijn voor de verandering niet omgetoverd tot een zwembad, enkel alleen wat houten trapjes geplaatst en verder badder je nog heerlijk midden in de natuur, zoals het zou moeten. Hier kwamen we een stel Duitsers tegen die ongeveer dezelfde weg gaan afleggen als wij en een stel Canadezen die de route al een keer gereden hadden met de motor. Dus hebben we ‘s avonds nog met z’n allen de drankvoorraad van het Canadese stel geplunderd en reisverhalen gedeeld in een mugvrije habitat, wat wel eens lekker is met die kamikaze muggen hier.
We hebben nu ook wel afgeleerd om korte broeken te dragen bij het hiken, niets helpt namelijk tegen deze terroristen, en ze komen nooit alleen! Na adressen uitgewisseld te hebben (we kregen zelfs een visitekaartje van die Canadezen, ze waren 49 en 54 jaar oud en al gepensioneerd, de wereld aan het rondreizen en daar hadden ze speciaal kaartjes voor laten maken met de tekst “World travellers” erop) gingen we weer op pad richting Dawson Creek, het enige noemenswaardig aan deze plaats was vooral dat dit het einde was van de Alaska Highway, en dat er een fatsoenlijke de supermarkt was. De omgeving was hier wel opeens als in Nederland, plat (nou ja heuvelachtig) met veel weiland en zelfs koeien!
Het regende al sinds we die ochtend weg reden en onderweg bij een stop kwamen we een doorweekte fietser tegen. Ik vroeg of het weer verderop beter was :P, waarop hij antwoord dat hij al sinds begin Juni in de regen aan het fietsen was, we hebben maar niet gezegd dat wij alleen maar regen hebben gehad als we in de auto zaten :). Nu zijn we al bijna een week in het Nationale park Jasper in alweer de volgende staat Alberta, de omgeving is echt adembenemend en je kan hier geweldige wandelingen maken. Vanochtend hadden we een hike gemaakt waarbij we de hele wandeling niemand zijn tegen gekomen, alleen halverwege kwamen we bij een meer en zegt Hiske: “het zou leuk zijn om een beer te zien aan de overkant (op veilige afstand)” en een paar tellen later komt er een beer tevoorschijn :), gelukkig dus aan de andere kant en hij had geen seconde door dat wij er waren, maar het is toch anders dan vanuit de auto :).
We weten nu niet of wij gewoon heel veel geluk hebben en al deze beesten elke keer te zien krijgen of dat iedereen dat krijgt. We hebben wel al gezegd dat we een orca willen zien maar tot op heden is deze nog niet gespot :D
We moeten wel even wennen aan de andere manier van omgaan met ‘wildlife’ die ze hier in het park hanteren. Als er hier een beer wordt gespot dan worden de rangers gewaarschuwd en worden er lichtgevende matrixborden geplaatst en met een megafoon omgeroepen of de mensen vooraan willen doorrijden als ze een foto hebben genomen zodat de mensen erachter ook nog de beer kunnen fotograferen :D. Voor dit park kenden we alleen maar toeristen die er zo’n heisa van maakten. Zoals die keer dat Hiske onderweg een keer naar de wc bij zo’n wc huisje op een parkeerplaats ging. Op het moment dat ze binnen is hoort ze buiten iemand lopen die ook naar de wc moet met een bearbell om, let wel dit is een gewone parkeerplaats met nog 10 andere auto’s en de camper waar ze uitkwam staat 2 meter naast het toilet, blijkbaar is het buiten de camper nergens meer veilig :).
ps. extra foto's dankzij Dirk en Jose!
(bedankt!)
Het enige interessante aan deze plaats (en waarom deze plaats beroemd is over de hele wereld) is dat hier ongeveer 66.000 nummerborden, plaatsnaamborden en aanverwanten van over de hele wereld terug te vinden zijn verzameld in een zogenaamd signpost-forest. Dit is ooit begonnen met een soldaat die bezig was met het aanleggen van de Alaska Highway en heimwee kreeg naar huis, hij spijkerde daarom een bord met de richting en afstand van zijn woonplaats op een paal en daarop volgden velen zijn voorbeeld. Er zijn zelfs Nederlandse plaatsna men te vinden, zoals Den Haag en Apeldoorn. Helaas ontbreken de plaatsnamen Amsterdam en IJsselstein, dus mocht iemand nog die kant opgaan ;-). De volgende dag reden we British Colombia in en vreemd genoeg veranderde het landschap daarmee volledig. Afgezien van het landschap (dat leek op (midden)Frankrijk) leek het wel of we door een safaripark reden, bizons staken in kuddes de weg over, beren zaten vlak langs de weg te eten en zagen er eigenlijk best aaibaar uit. Onderweg zijn we gestopt bij de Liard Hot springs, deze natuurlijk verwarmde bronnen zijn voor de verandering niet omgetoverd tot een zwembad, enkel alleen wat houten trapjes geplaatst en verder badder je nog heerlijk midden in de natuur, zoals het zou moeten. Hier kwamen we een stel Duitsers tegen die ongeveer dezelfde weg gaan afleggen als wij en een stel Canadezen die de route al een keer gereden hadden met de motor. Dus hebben we ‘s avonds nog met z’n allen de drankvoorraad van het Canadese stel geplunderd en reisverhalen gedeeld in een mugvrije habitat, wat wel eens lekker is met die kamikaze muggen hier.
We hebben nu ook wel afgeleerd om korte broeken te dragen bij het hiken, niets helpt namelijk tegen deze terroristen, en ze komen nooit alleen! Na adressen uitgewisseld te hebben (we kregen zelfs een visitekaartje van die Canadezen, ze waren 49 en 54 jaar oud en al gepensioneerd, de wereld aan het rondreizen en daar hadden ze speciaal kaartjes voor laten maken met de tekst “World travellers” erop) gingen we weer op pad richting Dawson Creek, het enige noemenswaardig aan deze plaats was vooral dat dit het einde was van de Alaska Highway, en dat er een fatsoenlijke de supermarkt was. De omgeving was hier wel opeens als in Nederland, plat (nou ja heuvelachtig) met veel weiland en zelfs koeien!
Het regende al sinds we die ochtend weg reden en onderweg bij een stop kwamen we een doorweekte fietser tegen. Ik vroeg of het weer verderop beter was :P, waarop hij antwoord dat hij al sinds begin Juni in de regen aan het fietsen was, we hebben maar niet gezegd dat wij alleen maar regen hebben gehad als we in de auto zaten :). Nu zijn we al bijna een week in het Nationale park Jasper in alweer de volgende staat Alberta, de omgeving is echt adembenemend en je kan hier geweldige wandelingen maken. Vanochtend hadden we een hike gemaakt waarbij we de hele wandeling niemand zijn tegen gekomen, alleen halverwege kwamen we bij een meer en zegt Hiske: “het zou leuk zijn om een beer te zien aan de overkant (op veilige afstand)” en een paar tellen later komt er een beer tevoorschijn :), gelukkig dus aan de andere kant en hij had geen seconde door dat wij er waren, maar het is toch anders dan vanuit de auto :).
We weten nu niet of wij gewoon heel veel geluk hebben en al deze beesten elke keer te zien krijgen of dat iedereen dat krijgt. We hebben wel al gezegd dat we een orca willen zien maar tot op heden is deze nog niet gespot :D
We moeten wel even wennen aan de andere manier van omgaan met ‘wildlife’ die ze hier in het park hanteren. Als er hier een beer wordt gespot dan worden de rangers gewaarschuwd en worden er lichtgevende matrixborden geplaatst en met een megafoon omgeroepen of de mensen vooraan willen doorrijden als ze een foto hebben genomen zodat de mensen erachter ook nog de beer kunnen fotograferen :D. Voor dit park kenden we alleen maar toeristen die er zo’n heisa van maakten. Zoals die keer dat Hiske onderweg een keer naar de wc bij zo’n wc huisje op een parkeerplaats ging. Op het moment dat ze binnen is hoort ze buiten iemand lopen die ook naar de wc moet met een bearbell om, let wel dit is een gewone parkeerplaats met nog 10 andere auto’s en de camper waar ze uitkwam staat 2 meter naast het toilet, blijkbaar is het buiten de camper nergens meer veilig :).
ps. extra foto's dankzij Dirk en Jose!
(bedankt!)
-
15 Juli 2011 - 07:16
Pita:
Wouw!!!! Val ik in herhaling om te zeggen: wat een prachtige reis maken jullie?!?! Ik weet wel wat mijn volgende vakantiebestemming gaat zijn....ben stiekem nu toch wel een beetje jaloers ;-). Hiske, mis je wel hoor! -
15 Juli 2011 - 07:25
Michel:
Damn. Alaska is cool. -
15 Juli 2011 - 07:25
Michel:
En wat te denken van Canada. -
15 Juli 2011 - 08:45
Astrid:
Geweldige foto's, het lijken wel totempalen met die verkeersborden.
Ik bespeur nu toch wel wat meer ontzag voor die lieve troetelberen?
(gelukkig maar).
Leuk om te horen over ontmoetingen onderweg ( met mensen wel te verstaan)
dikke knuffels en blijf op je hoede. -
15 Juli 2011 - 10:55
Sabine:
Wow! Mooie foto's!
Wij zijn net terug van 2 weken vakantie en bij terugkomst weer twee verhalen van jullie te lezen. Leuk ook om andere reizigers te spreken en verhalen uit te wisselen. En wat een wild allemaal. Nice.
Ik zeg het nog maar weer een keer: Geniet!
Groetjes ook van Frank.
x Sabine
-
15 Juli 2011 - 13:08
Willie:
Spannende verhalen, ik was ook aan het lopen maar dan wel gewoon in ons kleine landje, maar ook leuk natuurlijk. Afgelopen dinsdag in het Baarnse bos gelopen met je moeder. Was erg gezellig. Letten jullie wel een beetje op? De meeste beren houden er niet van dat je ze aait. Probeer het maar niet uit. Verder hier op dit moment ook veel regen met een lekkend dak. Kus van Willie -
15 Juli 2011 - 16:55
Jose En Dirk:
Fantastisch, dat blijft het. Ik ben op google earth groene puntjes aan het zetten waar jullie geweest zijn en daarbij alle foto's te bekijken die ik kan vinden. Ook om de beschrijvingen te lezen van al die plaatsen. Op deze manier maken wij ook een beetje wereldreis. Jullie fotoserie geeft daarbij een mooi overzicht. Maar wat schieten jullie op! Het lijntje geeft aan dat jullie zeker zo'n 3500-4000 kilometer gereden hebben. En je bent al redelijk dichtbij Amerika. Blijf genieten! En wij blijven jullie volgen!.
Dirk -
23 Juli 2011 - 13:33
Tineke:
het is heel erg leuk om jullie te volgen en de reisverslagen te lezen. Ik geniet een beetje met jullie mee.
liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
